Margarete Petersen Tarot

Sohn der Federn

Meine Mutter gab mir ein scharfes Schwert, um unheilvolle Verstrickungen zu durchtrennen.
Mein Vater gab mir einen Kompaß und erzählte mir vom Ost-, Süd-, West- und Nordwind.
Meine Schwester gab mir Mut für den Sprung ins Unerkannte.
Schneeweiß und makellos gestrichen ist mein Raum. Im Lotossitz meditierend, bringe ich mich vom Beta- zum Alpha-Rhythmus. Mit langsam werdender Geschwindigkeit laufe ich durch die Geschichte. Ich sehe den alten Krieger. Im Drachenblut badend, wähnte er sich unverwundbar, und starb doch durch den Speer seines Schattens, als er aus der Quelle trank.
Sehend wurde der Heros seiner Wichtigkeit beraubt.
Erkennend sah ich die Vorstellung hinter dem Vorgestellten.
Atmend nehme ich die Dinge so wahr, wie sie sind.
Mein zu einem Punkt kondensiertem Ich ist alles von gleicher Gültigkeit.
Geschlüpft durch die feinen Maschen der Vorstellungen, tanzt es frei im Raum.

Mijn vertaling

Mijn moeder gaf me een scherp zwaard, om onheilzame verstrikkingen door te snijden.
Mijn vader gaf me een kompas en vertelde me over de ooster-, zuider-, wester- en noorderwind.
Mijn zus gaf me moed om in het onbekende te springen.
Mijn kamer is sneeuwwit en smetteloos geverfd. In lotuszit mediterend, breng ik mezelf van het beta- naar het alfa-ritme (=hersengolven, vert.). Met langzaam wordende snelheid loop ik door de verhalen. Ik zie de oude krijger. In drakenbloed badend, waande hij zichzelf onkwetsbaar maar stierf toch door de speer van zijn schaduw toen hij uit de bron dronk.
Ziende werd de held van zijn gewichtigheid beroofd.
Erkennend zag ik de voorstelling achter het voorgestelde.
Ademend neem ik de dingen zo waar zoals ze zijn.
Mijn Ik, dat in een punt is samengebald, maakt het allemaal niets uit.
Door de fijne mazen van de voorstellingen geglipt, danst het vrij in de ruimte.